Het eerste deel van het triathlon seizoen zit erop!

21 juli 2023, door Sandra Vermeulen, 5 min lezen

Het eerste deel van het seizoen zit er alweer op en in deze periode is het tijd om weer even terug te kijken, een korte break in te lassen en het trainingsblok bij te schaven richting het tweede deel van het seizoen. Sandra deelt haar eerste wedstrijden.

Het eerste deel van het seizoen zit er alweer op en in deze periode is het tijd om weer even terug te kijken, een korte break in te lassen en het trainingsblok bij te schaven richting het tweede deel van het seizoen.

Triatlete Sandra Vermeulen deelt haar eerste wedstrijden.

De aftrap van mijn seizoen begon met een wedstrijd in de eredivisie van de teamcompetitie, Dit keer stond de team time trial op het programma. Een wedstrijd waarbij je alle onderdelen als team aflegt en elkaar dus kunt helpen. Het toffe aan deze wedstrijd is dat je als team gebruik kunt maken van elkaars sterke punten. Als mindere fietser kun je bijvoorbeeld perfect in het wiel blijven van je teamgenootjes. Als team kwamen wij goed uit de voeten en noteerden we de 3e zwem - en looptijd. Helaas kwamen we in de wissels en tijdens het fietsen net wat tekort en eindigden we uiteindelijk als 6e.

Mijn volgende wedstrijd was ook een competitiewedstrijd en was direct het NK Sprint in Weert. Een wedstrijd waar ik erg naar uitkeek, omdat ik merkte dat de trainingen op zijn plek vielen. In de week voor de wedstrijd kreeg ik wat keelpijn en stegen de temperaturen flink in Nederland.

Desondanks stond ik toch aan de start, want als atleet wil je het natuurlijk toch proberen. De wedstrijd zelf ging verrassend goed, na het zwemmen zat ik in een grote fietsgroep. De samenwerking binnen de groep verliep niet helemaal soepel, dit zorgde ervoor dat door slim te rijden je niet al te veel kopbeurten hoefde te nemen.

Het looponderdeel ging ontzettend goed en ik noteerde de 5e looptijd. In de totale uitslagen belandde ik op een 14e plaats. Ondanks dat ik met wat keelpijn aan de start stond, was ik hier erg tevreden over. Helaas heb ik die dag wel iets te veel van mezelf gevraagd en was ik de week erna direct ziek…

Erg lang om te herstellen had ik eigenlijk niet en 2 weken later stond het NK over de olympische afstand op het programma in Rotterdam. Door het ziek zijn, heb ik tussen de wedstrijden door niet optimaal kunnen trainen en merkte ik dat dit wel een beetje in je achterhoofd zat. Ook in Rotterdam waren het weer tropische temperaturen en dit is niet helemaal in mijn voordeel.

Vanaf de start had ik een erg moeizame race en kwam ik er niet lekker in. Op de fiets kon ik de aansluiting weer vinden en haalde we weer wat dames op. De laatste 2 rondjes merkte ik dat de echte power al wel uit de benen was. Toch vol power het lopen in gegaan, maar helaas merkte ik dat dit niet goed voelde… Helaas heb ik na één ronde ook uit moeten stappen en belandde ik bij de EHBO. Door ontzettend lieve dames werd ik goed verzorgd en vooral goed gekoeld. Een vervelende ervaring die je als atleet liever niet meemaakt.

Achteraf was het maar goed dat ik ben uitgestapt om verdere schade in je lijf te voorkomen, maar natuurlijk is het ontzettend zuur, zeker omdat dit toch wel mijn hoofddoel was voor dit seizoen. Na even flink sippen en balen stond de volgende wedstrijd op de planning. Natuurlijk probeer je te achterhalen waarom het niet ging, was het de warmte, misschien toch nog niet fit, maar dat blijft toch wat gissen en soms heb je gewoon je dag niet ook dat hoort er helaas bij.

De volgende wedstrijd was bijna om de hoek in Hellevoetsluis. Een regionale wedstrijd over een leuk parcours en prima om weer wat vertrouwen op te doen. De wedstrijd was dit keer ook niet in de warmte maar juist met veel wind en wat regen in de ochtend. Ondanks dat draaide ik een goede race en had van start tot finish de leiding! Een lekker gevoel wat ik zeker na Rotterdam wel een beetje nodig had.

Na hellevoetsluis had ik nog één wedstrijd voor de 'zomerstop', dit was ook weer een wedstrijd in de eredivisie in Klazienaveen. De wedstrijd ging over de sprintafstand en het was weer tropisch warm met vooral een hoge luchtvochtigheid. Voor de wedstrijd zei mijn trainer al ‘dit wordt een uitdagende race San’ en dat was het zeker.

Voor de start probeer je dan ook zo cool mogelijk te blijven door veel in de schaduw te zitten, mijn pet regelmatig onder de koude kraan te houden en je vooral niet te druk te maken. Het zwem- en fietsonderdeel ging goed, al voelde het fietsen alsof je in een warme föhn terechtkwam en direct werd er hard gereden met veel versnellingen.Op de fiets neem ik vaak maar één bidon mee op de sprintafstand. Dit keer koos ik voor 2 bidons, zodat ik één bidon kon gebruiken om te koelen en water over me heen te sprenkelen. Ik kon bij de groep blijven en gezamenlijk begonnen we aan het lopen. Het lopen voelde helaas weer hetzelfde als in Rotterdam, de power leek ver te zoeken. Mijn looponderdeel begon meer te lijken op een avontuur richting de finish waarin koelen centraal stond.

In tegenstelling tot Rotterdam kwam ik nu over de finish, maar was ik niet tevreden met de tijd die ik had neer gezet. Ik weet dat ik beter kan, maar helaas kwam dat er vandaag niet uit. Door de afgelopen resultaten in de eredivisie staan we met het team nu 4e in de competitie van de eredivisie. Hier zijn we als team ontzettend trots op. Individueel hebben we allemaal stappen gemaakt en dat zie je terug in de uitslagen!

Klazienaveen was de laatste wedstrijd van het eerste deel van het seizoen, dat best wel wisselvallig is verlopen voor mij. Met als conclusie dat de hoge temperaturen niet echt in mijn voordeel werken. Daarentegen ben ik al een tijd aan het testen met de CORE warmte sensor en ga ik de komende periode mijn trainingen wat meer aanpassen om meer bestand te zijn tegen warme omstandigheden.

De komende periode zal het trainingsvolume ook weer toenemen met als hoofddoel de halve triatlon in Almere. Ik kijk ook weer uit naar de langere duurloopjes, hier haal ik veel voldoening uit en zie ik ook nog zeker een uitdaging!

#FindYourBest